بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر کیفیت زندگی کاری اعضای هیات علمی دانشگاه با میانجی‌گری محبوبیت اجتماعی (مطالعه موردی: دانشگاه لرستان)

هدف پژوهش حاضر عبارت از شناسایی رابطه بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی کاری با میانجی‌گری محبوبیت اجتماعی اساتید دانشگاه لرستان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی اعضای هیأت علمی دانشگاه لرستان می باشد که تعداد آنها بالغ بر 254 بود. به منظور انتخاب نمونه آماری، تعداد 148 نفر که از طریق جدول کرجسی و مورگان برآورد شده بود؛ با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی انتخاب گردید. برای گردآوری داده های مورد نظر، از سه فرم پرسشنامه سرمایه اجتماعی، محبوبیت اجتماعی و کیفیت زندگی کاری که از روایی محتوی و پایایی قابل قبول برخوردار بودند؛ استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل فرضیه اساسی تحقیق که عبارت بود از "متغیر محبوبیت اجتماعی در رابطه با سرمایه اجتماعی اعضای هیات علمی دانشگاه و کیفیت زندگی کاری آنان نقش تعدیل گر دارد"؛ آزمون معادلات ساختاری و با بهره گیری از نرم افزارهای SPSS و LISREL، مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج مبین آن بود که بین سرمایه اجتماعی اعضای هیات علمی دانشگاه و کیفیت زندگی آنان رابطه مثبت وجود دارد؛ این رابطه با تعدیل گری متغیر محبوبیت اجتماعی آنان افزایش می یابد. به عبارت دیگر محبوبیت اجتماعی، علاوه بر آنکه موجب افزایش کیفیت زندگی کاری اساتید می شود؛ رابطه بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی کاری آنان را نیز قوی تر می کند.